Ενώ η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι ορθή ως προς το σκέλος που αναφέρει ότι κακώς προβλέπεται νομοθετικά ως "κύρωση" η διακοπή της ηλεκτροδότησης, θεωρώ ότι πάσχει σημαντικά στο σκέλος που αφορά την συνταγματικότητα του ίδιου του φόρου. Υπάρχει ένα όριο στην διαρκή επίκληση
της "έκτακτης ανάγκης" και αυτό το όριο είναι η αρχή της χρηστής διοίκησης. Η παραδοχή ότι ένα τέλος είναι "έκτακτο" επειδή επιβάλλεται μόνο για δύο χρόνια είναι εγγενώς αντιφατική: εάν είναι έκτακτο, είναι κι εφάπαξ. Αυτό λέει η λογική. Αν το θέλουν και τον επόμενο χρόνο, ας το περάσουν με νέο νόμο.
Περαιτέρω όμως, υπάρχει και η απαγόρευση της διπλής φορολόγησης. Μπορεί η εισφορά να καλύπτεται πίσω από άλλες "επωνυμίες" ("τέλος" ή οτιδήποτε άλλο), αλλά δεν παύει να είναι το ίδιο: μια επιδρομή του κράτους στην περιουσία του πολίτη. Δεν επιτρέπεται να φορολογούμαστε δύο φορές για το ίδιο αγαθό ή υπηρεσία κι αυτή η απαγόρευση μπορεί να μην γνωρίζει ρητή συνταγματική κατοχύρωση, αλλά ούτε και η χρηστή διοίκηση γνωρίζει: απορρέει όμως από το συνολικό πνεύμα του Συντάγματος καθώς και από την ίδια την ιδέα του Δικαίου. Ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας ανακάλυψε ότι η διακοπή της ηλεκτροδότησης αποτελεί κρυπτοποινή μη ανεκτή από το νομικό μας σύστημα, αναγνωρίζοντας την αντισυνταγματικότητα της, δεν έκανε το επόμενο βήμα, κηρύσσοντας και το ίδιο το τέλος ως αντίθετο στο Σύνταγμα λόγω παραβίασης της αρχής της διπλής φορολόγησης. Διότι αλλιώς, το κράτος θα έρθει και τρίτη και τέταρτη φορά να φορολογήσει και δεν θα βρει κανέναν νομικό αντίλογο.
Tο πρόβλημα με το ειδικό τέλος ακινήτων αφορά επίσης την αρχή της αναλογικότητας. Η ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα δεν αντιστοιχεί σε κάποια δεδομένη οικονομική επιφάνεια των ιδιοκτητών, γι' αυτό και ήδη εκδόθηκαν από κατώτερα δικαστήρια αρκετές προσωρινές διαταγές που σχετικοποιούσαν την υποχρέωση καταβολής του ειδικού τέλους, ενόψει της οικονομικής κατάστασης των φορολογούμενων ιδιοκτητών. Αυτό είναι το πιο σημαντικό: τα μέτρα - "σκούπα" που δεν αναγνωρίζουν μια κλιμακούμενη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών είναι εξ ορισμού αντισυνταγματικά, επειδή παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας που κάθε νομοθέτης πρέπει να λαμβάνει υπόψη και να ενσωματώνει στις θεσπιζόμενες διατάξεις, ώστε να πραγματώνει και την ιδέα του δικαίου, αποφεύγοντας άκαμπτες διαταγές.
Αυτά δεν μπορούν να παραμεριστούν μόνο και μόνο λόγω της έκτακτης φύσης των μέτρων. Το Συμβούλιο της Επικρατείας δυστυχώς τα τελευταία χρόνια επιδεικνύει μια ολοένα αυξανόμενη "επικυρωτική" δράση, γεγονός που ενδεχομένως επαναφέρει και το αίτημα για την ίδρυση ενός πραγματικού Συνταγματικού Δικαστηρίου στη χώρα.
http://elawyer.blogspot.com/2012/03/blog-post_05.html
της "έκτακτης ανάγκης" και αυτό το όριο είναι η αρχή της χρηστής διοίκησης. Η παραδοχή ότι ένα τέλος είναι "έκτακτο" επειδή επιβάλλεται μόνο για δύο χρόνια είναι εγγενώς αντιφατική: εάν είναι έκτακτο, είναι κι εφάπαξ. Αυτό λέει η λογική. Αν το θέλουν και τον επόμενο χρόνο, ας το περάσουν με νέο νόμο.
Περαιτέρω όμως, υπάρχει και η απαγόρευση της διπλής φορολόγησης. Μπορεί η εισφορά να καλύπτεται πίσω από άλλες "επωνυμίες" ("τέλος" ή οτιδήποτε άλλο), αλλά δεν παύει να είναι το ίδιο: μια επιδρομή του κράτους στην περιουσία του πολίτη. Δεν επιτρέπεται να φορολογούμαστε δύο φορές για το ίδιο αγαθό ή υπηρεσία κι αυτή η απαγόρευση μπορεί να μην γνωρίζει ρητή συνταγματική κατοχύρωση, αλλά ούτε και η χρηστή διοίκηση γνωρίζει: απορρέει όμως από το συνολικό πνεύμα του Συντάγματος καθώς και από την ίδια την ιδέα του Δικαίου. Ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας ανακάλυψε ότι η διακοπή της ηλεκτροδότησης αποτελεί κρυπτοποινή μη ανεκτή από το νομικό μας σύστημα, αναγνωρίζοντας την αντισυνταγματικότητα της, δεν έκανε το επόμενο βήμα, κηρύσσοντας και το ίδιο το τέλος ως αντίθετο στο Σύνταγμα λόγω παραβίασης της αρχής της διπλής φορολόγησης. Διότι αλλιώς, το κράτος θα έρθει και τρίτη και τέταρτη φορά να φορολογήσει και δεν θα βρει κανέναν νομικό αντίλογο.
Tο πρόβλημα με το ειδικό τέλος ακινήτων αφορά επίσης την αρχή της αναλογικότητας. Η ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα δεν αντιστοιχεί σε κάποια δεδομένη οικονομική επιφάνεια των ιδιοκτητών, γι' αυτό και ήδη εκδόθηκαν από κατώτερα δικαστήρια αρκετές προσωρινές διαταγές που σχετικοποιούσαν την υποχρέωση καταβολής του ειδικού τέλους, ενόψει της οικονομικής κατάστασης των φορολογούμενων ιδιοκτητών. Αυτό είναι το πιο σημαντικό: τα μέτρα - "σκούπα" που δεν αναγνωρίζουν μια κλιμακούμενη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών είναι εξ ορισμού αντισυνταγματικά, επειδή παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας που κάθε νομοθέτης πρέπει να λαμβάνει υπόψη και να ενσωματώνει στις θεσπιζόμενες διατάξεις, ώστε να πραγματώνει και την ιδέα του δικαίου, αποφεύγοντας άκαμπτες διαταγές.
Αυτά δεν μπορούν να παραμεριστούν μόνο και μόνο λόγω της έκτακτης φύσης των μέτρων. Το Συμβούλιο της Επικρατείας δυστυχώς τα τελευταία χρόνια επιδεικνύει μια ολοένα αυξανόμενη "επικυρωτική" δράση, γεγονός που ενδεχομένως επαναφέρει και το αίτημα για την ίδρυση ενός πραγματικού Συνταγματικού Δικαστηρίου στη χώρα.
http://elawyer.blogspot.com/2012/03/blog-post_05.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου