Η ιστορία του Ματθαίου
Πριν 2 εβδομάδες γνώρισα έναν άστεγο που ζητιάνευε έξω από μια εκκλησία στην Κηφισιά. Τον έλεγαν Ματθαίο, και η φυσιογνωμία του μου φάνηκε γνωστή... Τον ρώτησα την ιστορία του και πως κατέληξε στην ζητιανιά.
Ήταν τελικά παλιός πελάτης μου. Μαγαζάτορας εγκαταστάτης θερμο-υδραυλικός με μαγαζί στο Παγκράτι. Μου έδωσε και την σκισμένη κάρτα του. Χρεοκόπησε και η συνέχεια γνωστή.... κατέληξε να κοιμάται στην πλατεία Κουμουνδούρου.... με τους Αφγανούς...
Τον βρήκα σε τραγική κατάσταση. Άπλυτος. Με μούσι και μαλλί έως την πλάτη... βρόμαγε όπως βρομάει ο άνθρωπος που δεν έχει περάσει από μπάνιο για 3-4 μήνες....
Τον λυπήθηκα. Λόγω των προσωπικών μου βιωμάτων μπορώ να καταλάβω ακριβώς πως είναι να φθάνεις χαμηλά, και ξέρω ακριβώς πόσο πολύτιμο είναι να βρεθεί κάποιος να σου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία.
Παρότι τα χρήματα δεν μου ήταν (και δεν μου είναι) καθόλου εύκολα δάνεισα επί τόπου 30 ευρώ στον Ματθαίο για να ξυριστεί, να κάνει ένα μπάνιο και να κουρευτεί.
Του έδωσα ραντεβού την επόμενη μέρα και του αγόρασα 2 σετ ρούχα και καινούργια εσώρουχα και παπούτσια.
Του παραχώρησα ένα ημιυπόγειο που έχω στο πατρικό μου σπίτι για να μείνει εκεί δωρεάν με μόνο αντίτιμο να βγάζει βόλτα το σκύλο μου.
Του αγόρασα και μονάδες για το καρτοκινητό του.
Μου ζήτησε να τον δανείσω και 30 ευρώ να έχει πάνω του μέχρι να ξεκινήσει η όλη διαδικασία. Του ζήτησα να μου γράψει το βιογραφικό του σε μια κόλλα χαρτί. Κάθισα το βράδυ και το πέρασα σε word.
Πήρα τηλέφωνο τον παιδικό φίλο μου Κώστα Τ. που είναι διευθυντής σε εργοστάσιο και του έστειλα το βιογραφικό του Ματθαίου. Ο Κώστας προθυμοποιήθηκε να τον δει σε 3 μέρες και να του προσφέρει δουλειά στο εργοστάσιο με μέσο μισθό 1000 ευρώ τον μήνα καθαρά.
Την άλλη μέρα το ανακοίνωσα στον Ματθαίο όλος χαρά! Έχω δουλέψει εργάτης τα καλοκαίρια όταν ήμουν μικρός και ξέρω ότι είναι μια δουλειά που αν την κάνει φιλότιμα μπορεί να σε στηρίξει να πατήσεις στα πόδια σου. Ακόμα θυμάμαι πως είναι να παίρνεις το εργατικό λεωφορείο το πρωί και να πιάνεις δουλειά στις 07¨00 κάθε μέρα, και πόσο ωραία είναι να παίρνεις το βδομαδιάτικο στο χέρι και να ξέρεις ότι τα χρήματα τα ΚΕΡΔΙΣΕΣ εσύ!
Είχα σώσει μια ζωή. Ήμουν περήφανος.
Φεύγοντας ο Ματθαίος μου ζήτησε 300 ευρώ για να ξεχρεώσει έναν φίλο του που το όφειλε λεφτά και είχε γυναίκα έγκυο.
Δεν είχα τόσα χρήματα ούτε στον τραπεζικό μου λογαριασμό, και έτσι του έδωσα 30 ευρώ να περάσει το Σαββατοκύριακο.
Δεν τον ξαναείδα ποτέ....
Δεν μου ξανά απάντησε το τηλέφωνο....
Δεν πειράζει....
Φαίνεται αυτός δεν ήταν φτιαγμένος για εργάτης....
http://greekcynic.blogspot.gr/2012/11/blog-post_4621.html?m=1
Πριν 2 εβδομάδες γνώρισα έναν άστεγο που ζητιάνευε έξω από μια εκκλησία στην Κηφισιά. Τον έλεγαν Ματθαίο, και η φυσιογνωμία του μου φάνηκε γνωστή... Τον ρώτησα την ιστορία του και πως κατέληξε στην ζητιανιά.
Ήταν τελικά παλιός πελάτης μου. Μαγαζάτορας εγκαταστάτης θερμο-υδραυλικός με μαγαζί στο Παγκράτι. Μου έδωσε και την σκισμένη κάρτα του. Χρεοκόπησε και η συνέχεια γνωστή.... κατέληξε να κοιμάται στην πλατεία Κουμουνδούρου.... με τους Αφγανούς...
Τον βρήκα σε τραγική κατάσταση. Άπλυτος. Με μούσι και μαλλί έως την πλάτη... βρόμαγε όπως βρομάει ο άνθρωπος που δεν έχει περάσει από μπάνιο για 3-4 μήνες....
Τον λυπήθηκα. Λόγω των προσωπικών μου βιωμάτων μπορώ να καταλάβω ακριβώς πως είναι να φθάνεις χαμηλά, και ξέρω ακριβώς πόσο πολύτιμο είναι να βρεθεί κάποιος να σου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία.
Παρότι τα χρήματα δεν μου ήταν (και δεν μου είναι) καθόλου εύκολα δάνεισα επί τόπου 30 ευρώ στον Ματθαίο για να ξυριστεί, να κάνει ένα μπάνιο και να κουρευτεί.
Του έδωσα ραντεβού την επόμενη μέρα και του αγόρασα 2 σετ ρούχα και καινούργια εσώρουχα και παπούτσια.
Του παραχώρησα ένα ημιυπόγειο που έχω στο πατρικό μου σπίτι για να μείνει εκεί δωρεάν με μόνο αντίτιμο να βγάζει βόλτα το σκύλο μου.
Του αγόρασα και μονάδες για το καρτοκινητό του.
Μου ζήτησε να τον δανείσω και 30 ευρώ να έχει πάνω του μέχρι να ξεκινήσει η όλη διαδικασία. Του ζήτησα να μου γράψει το βιογραφικό του σε μια κόλλα χαρτί. Κάθισα το βράδυ και το πέρασα σε word.
Πήρα τηλέφωνο τον παιδικό φίλο μου Κώστα Τ. που είναι διευθυντής σε εργοστάσιο και του έστειλα το βιογραφικό του Ματθαίου. Ο Κώστας προθυμοποιήθηκε να τον δει σε 3 μέρες και να του προσφέρει δουλειά στο εργοστάσιο με μέσο μισθό 1000 ευρώ τον μήνα καθαρά.
Την άλλη μέρα το ανακοίνωσα στον Ματθαίο όλος χαρά! Έχω δουλέψει εργάτης τα καλοκαίρια όταν ήμουν μικρός και ξέρω ότι είναι μια δουλειά που αν την κάνει φιλότιμα μπορεί να σε στηρίξει να πατήσεις στα πόδια σου. Ακόμα θυμάμαι πως είναι να παίρνεις το εργατικό λεωφορείο το πρωί και να πιάνεις δουλειά στις 07¨00 κάθε μέρα, και πόσο ωραία είναι να παίρνεις το βδομαδιάτικο στο χέρι και να ξέρεις ότι τα χρήματα τα ΚΕΡΔΙΣΕΣ εσύ!
Είχα σώσει μια ζωή. Ήμουν περήφανος.
Φεύγοντας ο Ματθαίος μου ζήτησε 300 ευρώ για να ξεχρεώσει έναν φίλο του που το όφειλε λεφτά και είχε γυναίκα έγκυο.
Δεν είχα τόσα χρήματα ούτε στον τραπεζικό μου λογαριασμό, και έτσι του έδωσα 30 ευρώ να περάσει το Σαββατοκύριακο.
Δεν τον ξαναείδα ποτέ....
Δεν μου ξανά απάντησε το τηλέφωνο....
Δεν πειράζει....
Φαίνεται αυτός δεν ήταν φτιαγμένος για εργάτης....
http://greekcynic.blogspot.gr/2012/11/blog-post_4621.html?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου